Tryb obrazowania mikroprzepływów (MVI), który w zależności od producenta aparatów określany jest różnorodnymi nazwami markowymi, np. MFI (Microflow Imaging), MVF (MicroVelocityFlow), czy MVI (MicroVelocity Imaging) to obecnie podstawa modalność w ramach multiparametrycznego obrazowania USG (MPUS). Jest on rozwinięciem technologii dopplerowskiej, a oparty na algorytmach oprogramowania, które odfiltrowują sygnały dopplerowskie przepływów krwi o niskiej prędkości od sygnałów artefaktów ruchu ciała.
Zasadniczą cechą MVI, jak mówi sama nazwa, jest możliwość obrazowania na poziomie tkankowym w formie monochromatycznego sygnału bardzo niskich prędkości przepływu krwi, tj. <1 cm/s. Podobnie jak w przypadku color-Doppler obrazowanie MVI może być zależne od kierunku przepływu krwi, jednakże praktycznie MVI cechuje się znacznie lepszą rozdzielczością w porównaniu do color-Dopplera.
Z powyższych względów tryb MVI wyparł prawie całkowicie obrazowanie unaczynienia tkanek i zmian ogniskowych kolorowym Dopplerem (CD) oraz Dopplerem mocy (PD), w szczególności płytko położonych, gdyż w zakresie obrazowania prędkości krwi w tkankach jest po prostu od nich kilkukrotnie czulszy, co jednoznacznie potwierdzają badania naukowe oraz codzienne obserwacje.
Oprócz obrazowania drobnych naczyń MVI wykorzystywane może być także do oceny naczyń dużych i średnich, takich jak aorta brzuszna, tętnice szyjne, czy przy badaniach przezciemiączkowych naczyń wewnątrzmózgowych, gdzie często uzyskuje się obrazy porównywalne do angiografii, co autor niniejszego artykułu określił jako bezkontrastowa angiografia sonograficzna (non-contrast sonographic angiography, NCSA). W sprzyjających warunkach MVI może w ramach echokardiograficznego obrazowania serca głowicą konweksową (brzuszną) polepszyć wizualizację endocardium, komór serca i ich kurczliwości; badanie serca przezbrzusznie jest elementem interdyscyplinarnego badania USG przydatnego np. w intensywnej terapii.
W ramach obrazowania mikroprzepływów MVI spotykamy się z podobnymi artefaktami jak w przypadku trybu Dopplera kolorowego, w szczególności z artefaktem szumu, artefaktem tętnienia, artefaktem zwierciadlanym, czy migotania. Ten ostatni wykorzystywany jest w diagnostyce uwapnionych złogów w nerce; z kolei w przypadku drobnych złogów w woreczku żółciowym artefakt ten może potencjalnie wprowadzać w błąd w kierunku fałszywego rozpoznania polipowatych zmian tkankowych.
Zastosowanie MVI ma olbrzymie znacznie praktyczne. Przykładowo w zakresie obrazowania nerek umożliwia szybkie różnicowanie torbieli od zmian tkankowych, różnicowanie pseudoguzów od guzów prawdziwych, ocenę wariantów rozwojowych nerki, ocenę grubości kory nerki i żywotności narządu, ocenę biologii guza nerki. W wielu wypadkach pozwala na uniknięcie konieczności przeprowadzania obciążającego badania TK z kontrastem. W przypadku płuc umożliwia różnicowanie obwodowych zmian zapalnych od zmian zatorowych.
Z kolei w obrębie wątroby MVI może dodatkowo być wykorzystywane przy ocenie i różnicowaniu guzów tkankowych. Przykładowo w ogniskowym przeroście guzkowym (FNH) tryb MVI pokaże naczynia układające się w typowe szprychy koła w przeciwieństwie do innych guzów, np. gruczolaka wątroby. Na podstawie obserwacji własnych oraz doświadczonych radiologów z Wielkiej Brytanii tryb MVI w przyszłości może potencjalnie być wykorzystywany do różnicowania hyperechogennych zmian ogniskowych w wątrobie, tj. naczyniaków od zmian metastatycznych.
Bardzo ważnym, a zarazem prostym zastosowaniem MVI jest różnicowanie torbieli krwotocznych, np. wątroby, nerek, czy jajników, z tkankowymi zmianami onkologicznymi. W przypadku woreczka żółciowego MVI może z kolei pomóc w różnicowaniu błotka żółciowego ze zmianą rozrostową pęcherzyka. Tryb MVI powszechnie jest wykorzystywany do oceny stan zapalnych, w tym w skórze i powłokach, o czym nauczane jest w trakcie Kursu USG skóry i powłok.
Omawiając bezkontrastowe obrazowanie mikrounaczynienia (MVI) nie sposób nie wspomnieć o jego „kuzynie”, tj. trybie, który oparty jest o inną technologię, ale będącym jeszcze dokładniejszą metodą obrazującą unaczynienie tkankowe, a mianowicie o USG z kontrastem (CEUS). Ogólnie ujmując, w przypadkach, gdy tryb MVI zawodzi lub ma ograniczone zastosowanie wykonywane jest badanie CEUS.
Podczas kongresu PLTR we Wrocławiu w 2023 r. autor niniejszego artykułu, jako pierwszy w Polsce, przeprowadził wykład zestawiający i omawiający zastosowanie obrazowania MVI.
Autor: Tomasz Szczepański MD
KURS USG MULTIPARAMETRYCZNE OBSZARU BRZUCHA >
Zawartość serwisu cedum.pl jest chroniona prawem autorskim.
